Sympozjum w Krakowie

1. Poszerzenie Unii Europejskiej, które, po upadku Muru Berlinskiego przezywamy jako historyczny akt pojednania i ponownego zjednoczenia narodów Europy, stanowi zadanie równie istotne i równie trudne jak to, którym bylo, piecdziesiat lat temu, zainicjowanie i rozpoczecie procesu zjednoczenia.

2. Podwójny proces polegajacy na poglebianiu wymiaru politycznego i na poszerzaniu geograficznym musi zostac doprowadzony do koncowego sukcesu. Marzenie ojców-zalozycieli, jakim byla Unia pokoju i wolnosci w Europie, moze dzisiaj stac sie rzeczywistoscia.

3. Poszerzenie powinno przyczynic sie do wzmocnienia wiezi miedzy narodami i panstwami tak, aby Unia mogla realizowac jeszcze wazniejsze zadania. Z tego wlasnie wzgledu opowiadamy sie za Konstytucja demokratyczna, która wpisywac sie bedzie w perspektywe federalizmu. Wzmocnienie jednosci politycznej Unii stanowi podstawowy warunek sukcesu poszerzenia geograficznego. Poszerzenie to powinno sluzyc ogólnym interesom Europy i odwolywac sie do metod, które od samego poczatku realizacji projektu europejskiego przyczynialy sie do jego powodzenia.

4. Jako chrzescijanie zaangazowani w zycie publiczne i jako przyszli obywatele Unii Europejskiej odnowionej i rozszerzonej o panstwa Europy Srodkowej i Wschodniej, opowiadamy sie za Konstytucja oparta na wartosciach i pragniemy, aby wartosci te obowiazywaly wszystkich Europejczyków. Konstytucja ta powinna umozliwiac im wyrazenie zgody co do zasad moralnych i co do tozsamosci ponadnarodowej wspólnoty, do której naleza.

5. Pragniemy polozyc silny nacisk na to, aby preambula do Konstytucji uznala dziedzictwo religijne i kulturowe, które w znaczacym stopniu przyczynilo sie do uksztaltowania tozsamosci bedacej udzialem Europejczyków.

6. Zjednoczenie Europy jest projektem o wymiarze etycznym. Jest to kwestia przebaczenia i pojednania, pokoju i wolnosci, prawa i sprawiedliwosci, solidarnosci najbogatszych z tymi, którzy sa najbiedniejsi, a takze solidarnosci najsilniejszych z najslabszymi i to zarówno w obrebie Unii jak i wobec swiata. Europejczycy winni byc odpowiedzialni za poszanowanie i za propagowanie tych wartosci wobec wlasnego sumienia, przed ludzmi, a dla tych sposród nich, którzy w Niego wierza, przed Bogiem. Pragniemy, aby taki zapis znalazl sie w Konstytucji. Ale taka propozycja nie moze nikogo wykluczac i w zadnym przypadku nie moze pozwalac na zawlaszczenie Imienia Boskiego dla celów politycznych. W tym kontekscie, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej proponuje rozwiazanie, które mogloby zostac wykorzystane.

7. Stwierdzamy, iz Konwent europejski doklada wszelkich staran, aby w sposób aktywny doprowadzic do consensusu, który w znacznym stopniu wykraczalby poza status quo i biezace interesy poszczególnych rzadów; uwzglednia on glówne zadania wysuniete przez Koscioly, w tym zadania organizacji zrzeszajacych katolików swieckich. W szczególnosci popieramy wlaczenie Europejskiej Karty Praw Podstawowych do Konstytucji: dzieki temu staje sie ona zobowiazaniem prawnym. Konstytucja winna równiez stanowic, ze jej podstawa jest poszanowanie godnosci ludzkiej, niepodzielnej i nienaruszalnej, oraz ze jednym z jej glównych celów jest poszanowanie zycia, promowanie malzenstwa jak równiez rodziny, uznawanej za podstawowa komórke spoleczenstwa.

8. Wyrazamy nasze przywiazanie do niezaleznosci organizacji spoleczenstwa obywatelskiego i ich dzialalnosci dla wlasciwego funkcjonowania spoleczenstwa jako calosci. W podobnym duchu zdecydowanie domagamy sie gwarancji instytucjonalnych w odniesieniu do praw Kosciolów i wspólnot zakonnych na zasadach, jakie obowiazuja w panstwach czlonkowskich tak, aby nie mogly one zostac ograniczone lub zakwestionowane przez polityków lub w wyniku decyzji podejmowanych przez Unie.



Podzial w lonie dyplomacji europejskiej, jakiego po raz kolejny jestesmy swiadkami w obliczu kryzysu miedzynarodowego, sklania nas do wspólnej refleksji pozbawionej kompleksów czy zludzen. Mamy do czynienia z kryzysem. Nie powinnismy godzic sie na sytuacje rozlamu, ale ten moment powinien byc dla nas okazja do lepszego zrozumienia, poprzez dialog, znaczenia naszej historii i naszych róznic. Taki dialog i porozumienie sa niezbedne w odniesieniu do wszystkich podstawowych kierunków naszej polityki zewnetrznej. W oparciu o te zasady bedziemy mogli wypracowac wspólne dzialania europejskie; w wielobiegunowym swiecie ta tozsamosc musi opierac sie na zasadach konstruktywnego partnerstwa z pozostala czescia swiata. Wtedy lepiej bedziemy mogli realizowac nasza przynaleznosc do Unii, przezywac ja jako dana nam szanse wplywania na stosunki miedzynarodowe, tak, aby ich celem byla sprawiedliwosc, solidarnosc i pokój.

W ten sposób przejscie od dyplomacji do demokracji, pojmowane jako nadrzedna zasada polityki w Unii zakonczy sie sukcesem. Konstytucja, podstawa prawna dla "zycia razem" jest koniecznym etapem, przez który musi przejsc Europa, jezeli ma byc ona zdolna do zapewnienia dobrobytu swym obywatelom i dawania swiatu swiadectwa spoleczenstwa solidarnego. Obecnie i w przyszlosci my, jako chrzescijanie, winnismy przyczyniac sie do przeksztalcenia tego, czym byla unia Panstw we wspólnote narodów i obywateli Europy.


Kraków 9 marca 2003 r.